χονδροκλάστης

ο, Ν

ανατ. κύτταρο που αποδομεί τη μεσοκυττάρια ουσία τού χόνδρου στο πλαίσιο τής φυσιολογικής ανάπτυξης τών οστών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chondroclast < χόνδρος + -κλάστης (< κλώ «σπάζω»)].